Bazı kanser türlerine yönelik en heyecan verici yeni tedavilerden biri, tümörü açlıktan öldürerek öldürmektir.Strateji, tümörlere oksijen ve besin sağlayan kan damarlarının yok edilmesini veya bloke edilmesini içerir.Cankurtaran halatı olmadığında istenmeyen büyüme kurur ve ölür.
Yaklaşımlardan biri, tümörlerin hayatta kalmak için ihtiyaç duyduğu yeni kan damarlarının oluşumunu önleyen, anjiyogenez inhibitörleri adı verilen ilaçları kullanmaktır.Ancak başka bir yaklaşım, çevredeki kan damarlarını fiziksel olarak bloke ederek kanın artık tümöre akmasını engellemektir.
Araştırmacılar kan pıhtıları, jeller, balonlar, yapıştırıcılar, nanopartiküller ve daha fazlası gibi çeşitli engelleme mekanizmalarını denediler.Bununla birlikte, bu yöntemler hiçbir zaman tamamen başarılı olmamıştır çünkü tıkanıklıklar kan akışının kendisi tarafından temizlenebilir ve malzeme her zaman damarı tamamen doldurmaz ve kanın etrafından akmasına izin vermez.
Bugün Wang Qian ve Pekin'deki Tsinghua Üniversitesi'nden bazı arkadaşlar farklı bir yaklaşımla ortaya çıktı.Bu kişiler kapları sıvı metalle doldurmanın kapları tamamen tıkayabileceğini söylüyor.Ne kadar işe yaradığını görmek için fikirlerini fareler ve tavşanlar üzerinde test ettiler.(Tüm deneyleri üniversitenin etik kurulu tarafından onaylandı.)
Ekip iki sıvı metalle deneyler yaptı: yaklaşık 29 santigrat derecede eriyen saf galyum ve biraz daha yüksek erime noktasına sahip galyum-indiyum alaşımı.Her ikisi de vücut sıcaklığında sıvıdır.
Qian ve meslektaşları ilk olarak galyum ve indiyumun sitotoksisitesini, onların varlığında hücreleri büyüterek ve 48 saat boyunca hayatta kalanların sayısını ölçerek test etti.Eğer %75'i aşarsa, madde Çin ulusal standartlarına göre güvenli kabul ediliyor.
48 saat sonra, neredeyse tamamı ölü olan bakır varlığında büyüyen hücrelerin aksine, her iki örnekteki hücrelerin yüzde 75'inden fazlası hayatta kaldı.Aslında bu, galyum ve indiyumun biyomedikal durumlarda nispeten zararsız olduğunu gösteren diğer çalışmalarla da uyumludur.
Ekip daha sonra domuzların böbreklerine ve yakın zamanda ötanazi uygulanan farelere enjekte ederek sıvı galyumun damar sistemine ne kadar yayıldığını ölçtü.X ışınları, sıvı metalin organlara ve vücuda nasıl yayıldığını açıkça göstermektedir.
Potansiyel bir sorun, tümörlerdeki damarların yapısının normal dokulardan farklı olabilmesidir.Ekip ayrıca alaşımı farelerin sırtında büyüyen meme kanseri tümörlerine de enjekte etti; bu da alaşımın gerçekten de tümörlerdeki kan damarlarını doldurabildiğini gösterdi.
Son olarak ekip, sıvı metalin, doldurduğu kan damarlarına giden kan akışını ne kadar etkili bir şekilde kapattığını test etti.Bunu bir tavşanın kulağına sıvı metal enjekte edip diğer kulağı kontrol olarak kullanarak yaptılar.
Enjeksiyondan yaklaşık yedi gün sonra kulak çevresindeki doku ölmeye başladı ve yaklaşık üç hafta sonra kulağın ucu “kuru yaprak” görünümüne büründü.
Qian ve meslektaşları yaklaşımları konusunda iyimser."Vücut sıcaklığındaki sıvı metaller, umut verici enjekte edilebilir tümör tedavisi sunuyor" dediler.(Bu arada, bu yılın başlarında aynı grubun sıvı metalin kalbe uygulanmasına ilişkin çalışmalarını da bildirmiştik.)
Bu yöntem diğer yöntemlerin de kullanılmasına olanak sağlar.Örneğin sıvı metal, çevredeki dokuları ısıtmak ve onlara zarar vermek için elektrik akımı kullanma olasılığını artıran bir iletkendir.Metal ayrıca, tümörün etrafında biriktikten sonra yakındaki dokulara yayılan ilaç içeren nanopartikülleri de taşıyabilir.Pek çok olasılık var.
Ancak bu deneyler bazı potansiyel sorunları da ortaya çıkardı.Enjekte ettikleri tavşanların röntgenleri, sıvı metal pıhtılarının hayvanların kalplerine ve akciğerlerine nüfuz ettiğini açıkça gösterdi.
Bu, metalin atardamarlardan ziyade damarlara enjekte edilmesinin bir sonucu olabilir, çünkü atardamarlardan gelen kan kılcal damarlara akarken damarlardan gelen kan kılcal damarlardan dışarı ve tüm vücuda akar.Bu nedenle intravenöz enjeksiyonlar daha tehlikelidir.
Dahası, deneyleri aynı zamanda tıkalı arterlerin etrafındaki kan damarlarının da büyüdüğünü gösterdi; bu da vücudun tıkanıklığa ne kadar hızlı uyum sağladığını gösterdi.
Elbette bu tür bir tedaviyle ilişkili riskleri dikkatle değerlendirmek ve bunları azaltmaya yönelik stratejiler geliştirmek gerekir.Örneğin, tedavi sırasında kan akışının yavaşlatılması, metalin erime noktasının değiştirilmesi ve metalin yerinde dondurulması, metal yerleşirken tümörlerin etrafındaki arterlerin ve damarların sıkıştırılması vb. yoluyla sıvı metalin vücutta yayılması azaltılabilir.
Bu risklerin diğer yöntemlerle ilişkili risklerle de tartılması gerekir.Elbette en önemlisi, araştırmacıların bunun gerçekten tümörleri etkili bir şekilde öldürmeye yardımcı olup olmadığını bulmaları gerekiyor.
Bu çok zaman, para ve çaba gerektirecektir.Bununla birlikte, sağlık çalışanlarının günümüz toplumunda kanser salgınıyla mücadelede karşılaştığı büyük zorluklar göz önüne alındığında, bu kesinlikle daha fazla çalışmayı hak eden ilginç ve yenilikçi bir yaklaşımdır.
Ref: arxiv.org/abs/1408.0989: Hastalıklı dokuları veya tümörleri aç bırakmak için sıvı metallerin vazoembolik ajanlar olarak kan damarlarına iletilmesi.
Twitter'da arXiv @arxivblog fiziksel blogunu ve Facebook'ta aşağıdaki takip düğmesini takip edin.